چقدر به دکور خانهتان اهمیت میدهید؟ چقدر برایتان مهم است که تابلوی نقاشیای که خریدهاید، توجه همه را به خود جلب کند؟ برای رنگ پارچههای مبل، پرده و بقیه وسایل چقدر وسواس به خرج میدهید؟ توجه کردهاید، برای بهتر دیده شدن هرکدام از اینها، باید نوری وجود داشته باشد که به آنها بتابد و به چشم بیننده صریح به نظر برسد؟ پس با ما همراه باشید ...
آپارتماننشینی مشکلات خاص خودش را دارد. ممکن است روزی از خواب بیدار شوید و ببینید که سقف خانهتان نم زده، یا سقف دستشویی چکه میکند. اگر در آپارتمان نبودید شاید چنین مشکلی اصلا به وجود نمیآمد؛ یا به محض اینکه متوجه عیب شدید آن را برطرف میکردید. اما در آپارتمان همه چیز به شما بستگی ندارد و نشت لوله آب ساختمان می تواند باعث بروز چنین مشکلاتی شود.
گاهی اوقات همسایه شما باید لولههایش را تعمیر کند، اما چون این کار برایش منفعتی ندارد آن را پشت گوش میاندازد. تا اینکه یک رطوبت ساده به فاجعهای ختم میشود که زندگیتان را مختل میکند. در این شرایط چه کسی مسئول خسارت نشت لوله آب است؟ چه کسی باید هزینه تعمیر و مرمت را بپردازد؟ با ما همراه باشید تا این موضوع را یک بار برای همیشه برایتان حل کنیم.
هر ساختمان دارای هزینه هایی مشترک است که تمامی مالکان و استفاده کنندگان از آپارتمان ملزم به پرداخت آن هستند. این هزینه ها شامل نگهبانی و حفاظت فیزیکی مجموعه، تاسیسات، نگهداری فضای سبز و... می باشد و البته ممکن است که در برخی از آپارتمان ها یک و یا چند و یا همه موارد را در برگیرد.
هزینه شارژ طبق محاسبات و پیشنهاد هیأت مدیره، و تصویب ساکنین که مجمع عمومی آن آپارتمان محسوب می شوند برای همه اهالی لازم الاجرا می باشد. در ماده 4 قانون تملک آپارتمان ها مصوب اسفند 1343 در سطر آخر می گوید: پرداخت هزینه های مشترک اعم از اینکه مورد استفاده قرار گیرد و یا نگیرد الزامی است.
بنابر این اگر در مجتمعی یکی از ساکنین بگوید که من از پارک استفاده نمی کنم، ماشین ندارم که هزینه نظافت پارکینگ را پرداخت کنم. من در منزل ساکن نبوده ام، حق شارژ نمی دهم و یا به هر دلیل دیگری حاضر به پرداخت حق شارژ نباشد، طبق قانون و به موجب ماده 10 این قانون هیأت مدیره به وسیله اظهارنامه با ذکر مبلغ بدهی و صورت ریز آن خطاب به شخص مذکور، شارژ را مطالبه می کنند و چنانچه شخص ظرف 10 روز از تاریخ ابلاغ اظهارنامه اقدام به تسویه حساب ننماید. هیأت مدیره می تواند به مراجع قضایی شکایت کند و در این صورت دادگاه ها موظفند این گونه شکایات را خارج از نوبت مورد رسیدگی قرار دهند. دادگاه هم شخص بدهکار را از خدمات عمومی مانند برق، گاز و تلفن محروم می نماید و تا زمانی که مالک و یا استفاده کننده از آن واحد آپارتمانی هزینه های معوقه را طبق گواهی هیأت مدیره یا حکم دادگاه پرداخت نکند از استفاده از این خدمات محروم است. قابل ذکر است این مبلغ تا سقف 2 برابر جریمه نیز قابل افزایش است.
این قانون شامل مالک و مستأجر می شود، حال اگر به موجب قرارداد نامه پرداخت هزینه های مشترک به عهده مالک باشد و مالک از پرداخت آن استنکاف نماید، مستأجر می تواند از محل مال الاجاره هزینه های مزبور را پرداخت کند و در صورتی که پرداخت هزینه های جاری به عهده مستأجر باشد و اگر مستأجر از پرداخت هزینه ها امتناع کند، هیأت مدیره می تواند علاوه بر مراجعه به مستأجر به مالک نیز مراجعه و اعلام بدهی نماید.
انواع گل های آپارتمانی مناسب نقش یک دکور زیبا را ایفا میکند که به شما کمک میکند هوا را تصفیه کنید و حتی محیط اطراف را استرسزدایی میکند. ما ۲۶ نوع از گیاهان آپارتمانی زیبا را در این فهرست گردآوری کردهایم. در هر مورد، عکسی از گیاه را مشاهده خواهید کرد و ما مزایا و معایبی را که قبل از انتخاب هر گیاه باید بدانید، بررسی میکنیم.
آپارتمان محل زندگی افراد است و تمام مراحل مختلف زندگی افراد، در این محل شکل می گیرد. پس لازم است همه ی افراد برای ایجاد آرامش و آسایش یکدیگر، قانون های آپارتمان نشینی را به طور کامل رعایت کنند. در ادامه قوانین آپارتمان نشینی را به شما آموزش خواهیم داد که با توجه به آن ها، بسیاری از مسائل و مشکلات حل خواهد شد.
1. آپارتمان ملک شخصی نمی باشد و با بقیه واحدهای مجتمع شریک هستیم و فقط به همان اندازه مالکیت، حق دخالت در امور مجتمع را داریم.
2. قبل از اینکه در آپارتمان مستقل شوید از تمامی حق و حقوق خود مطلع شوید. پارکینگ و انباری را طبق سند در اختیار بگیرید و از انباری و پارکینگ دیگران استفاده نکنید.
3. قسمت های عمومی ساختمان، مخصوص به تمامی ساکنین است و قبل از استفاده باید تمامی ساکنین مجتمع رضایت داشته باشند.
4. از گذاشتن کفش، گلدان و یا وسایل دیگر در راه پله ها و راهروها خودداری کنید.
5. در راه پله ها و یا پنجره آپارتمان، از صحبت کردن خودداری کنید زیرا به دور از شان می باشد.
6. ریختن زباله در حیاط، آسانسور و غیره به دور از ادب است.
7. قبل از اینکه مراسمی دارید که تا نیمی از شب طول می کشد تمامی همسایه ها را در جریان بگذارید.
8. در هنگام پختن غذای نذری، از تمامی ساکنین آپارتمان به خاطر استفاده از آب و یا برق عمومی اجازه بگیرید.
9. یکی دیگر از قانون های آپارتمان نشینی استفاده نکردن از پارکینگ همسایگان است و حتماً قبل از استفاده، آن ها را از این موضوع مطلع کنید.
10. در هنگام استراحت ساکنین مانند شب ها، ظهر ها و روزهای تعطیل از بازی کردن با بچه ها در حیاط و یا آپارتمان خودداری کنید.
11. از ضربه زدن به دیوارها هنگام جابجا کردن اشیا نظیر میز و مبل و غیره اجتناب کنید چرا که باعث اذیت بقیه ساکنین می شود و بهتر است این کار را در زمان های مناسب انجام دهید.
12. از اصلی ترین قوانین آپارتمان نشینی گذشت، همکاری و همراهی با همسایگان است.
13. از وسایل عمومی آپارتمان به دقت استفاده کنید.
14. پرداخت شارژ و هزینه های آپارتمان را سر وقت پرداخت کنید.
15. در نظافت آپارتمان کوشا باشید.
16. به هیچ عنوان حق امر و نهی با ساکنین آپارتمان را ندارید، از جدل و بحث با ساکنین اجتناب کنید.
17. به وسایل بقیه ساکنین آسیب وارد نکنید.
18. از استفاده کردن وسایل ساکنین و یا جابجایی آن ها دوری کنید.
19. از حرف زدن پشت سر دیگر همسایگان اجتناب کنید.
20. هنگام برپایی جلسات عمومی برای حل مشکلات عصبانی نشوید و به دیگران توهین نکنید.
21. اجازه ندهید صدای دعواهای خانوادگی شما به بیرون آپارتمان منتقل شود و در آبروی شما تاثیر منفی داشته باشد.
22. انتظارات بیش از اندازه، از همسایه ها نداشته باشید.
23. در مواقع استراحت ساکنین، به درب منازل آن ها نروید.
24. هر گونه تغییرات در بالکن خصوصی و یا نما امکان ندارد و باید رضایت مدیر و ساکنین را فراهم کنید.
25. از آویزان کردن لباس، که از بیرون ساختمان قابل مشاهده باشد خودداری کنید.
26. اطلاعات شخصی همسایگان را به غریبه ها بازگو نکنید.
27. نگه داری سگ، کبوتر، قناری و غیره در تراس و یا بخش های عمومی آپارتمان ممنوع است و فقط در بخش های خصوصی به شرط سلب نکردن آسایش دیگران امکان دارد.
28. پس از خروج از آپارتمان، درب اصلی ساختمان را ببندید.
29. صرفه جویی در موارد عمومی ساختمان فراموش نشود.
30. تمامی ساکنین حق داشتن کلیدهای عمومی ساختمان را نظیر پشت بام، درب اصلی و غیره دارند.
31. سرویس دهی نگهبان و سرایدار باید به تمامی ساکنین، یکسان باشد.
32. در صورت بروز هر گونه خرابی، سریعاً مدیر ساختمان را آگاه کنید.
33. مدیر ساختمان باید از بین ساکنین مجتمع و با رضایت تمامی ساکنین انتخاب شود.
34. در صورتی که آسیبی به وسایل عمومی ساختمان وارد شود، همان شخص باید هزینه ی تعمیر را پرداخت کند.
35. اسباب کشی با آسانسور ممنوع است و سرایدار باید از اسباب کشی ساکنین با آسانسور جلوگیری کند.
36. وجود اختلاف بین ساکنین در چار چوب این موارد باید توسط مدیر حل شود.
37. مدیر ساختمان حق دخالت در مسائل شخصی افراد را ندارد.
38. تمامی همسایگان باید به قوانین صادر شده از سوی مدیر احترام گذاشته و آن ها را به طور کامل رعایت کنند.
39. مدیر ساختمان نباید به هیچ عنوان خود را از بقیه ساکنین ارجح بداند و از طرفی دیگر ساکنین باید قدر زحمات مدیر را بدانند و به او احترام بگذارند.
40. از دیگر قوانین آپارتمان نشینی، حفظ شئونات اسلامی است، که باید کاملاً رعایت شود و آقایان از راه رفتن با شلوارک و زیر پیراهن در فضاهای عمومی دوری کنند.
رعایت تمامی قوانین برای تمامی افراد مجتمع و آپارتمان ها الزامی می باشد؛ چرا که نظم و آسایش مجتمع، با رعایت این قوانین حاصل می شود.
این یک واقعیت است که در کشور ما فرهنگ آپارتمان نشینی
هنوز هم به معنی واقعی و به صورت صحیح آن رواج نیافته و به قول عامیانه جا
نیفتاده و هنوز هم بعضی افراد به مصداق ضرب المثل «چهار دیواری، اختیاری»
حاضر نیستند بعضی محدودیت ها را که لازمه زندگی آپارتمانی است، قبول کنند.
در
قانون از آپارتمان تعریفی نشده است، اما شاید بتوان گفت:«آپارتمان عبارت
است از یک واحد مستقل در ساختمان چند طبقه که از آن برای سکونت یا جهت کسب و
پیشه استفاده می شود.»
مالکیت در آپارتمان ها شامل 2 قسمت است:
1 ـ مالکیت اختصاصی
2 ـ مالکیت مشترک
● بخش اختصاصی
به بخشی از ملک گفته می شود که فقط صاحب آپارتمان حق استفاده از آن را دارد مثل بالکن.
● بخش های مشترک
قسمت
هایی از ساختمان است که تمامی مالکان حق استفاده از آن را دارند شامل زمین
زیر بنا (خواه متصل به بنا باشد یا بنا به وسیله پایه روی آن قرار گرفته
باشد). تاسیسات قسمت های مشترک از قبیل چاه آب، پمپ، منبع آب، مرکز حرارت و
تهویه، انبار عمومی ساختمان، اتاق سرایدار در هر قسمت بنا که واقع شده
باشد، آسانسور، چاه های فاضلاب، لوله ها از هر قبیل مانند لوله های فاضلاب،
برق و تلفن، گذرگاه های شوت زباله، اسکلت ساختمان، تاسیسات مربوط به راه
پله، وسایل تامین کننده روشنایی، تلفن، پشت بام و تاسیساتی که در پشت بام
برای استفاده عمومی احداث شده است، نمای خارجی ساختمان، محوطه ساختمان که
جنبه استفاده عمومی دارد و در سند اختصاصی قید نشده است.
پله های
ورود به پشت بام و پله های ایمنی، درها و پنجره ها، راهروها و پاگردها که
در قسمت های غیر اختصاصی باشند و دیوارهای حد فاصل بین قسمت های اختصاصی
اگر جزو اسکلت ساختمان نباشند بین اهالی ساختمان مشترک هستند.
● آپارتمان نشینی بدون فرهنگ آن
به
نظر می رسد عمده مشکلات مرتبط با زندگی در مجتمع های آپارتمانی از زمانی
آغاز شد که برخی خانواده ها با همان ذهنیت زندگی سنتی در خانه های حیاط
دار، به این شیوه زندگی (آپارتمان نشینی) وارد شدند.
بیشتر کسانی که
زندگی در آپارتمان ها را به دلیل مزیت هایی که در مقایسه با دیگر شیوه های
سکونتی دارد، انتخاب می کنند، هنوز با فرهنگ زندگی در آپارتمان آشنا
نیستند یا بخوبی آموزش ندیده اند یا الزامی در توجه به آن نمی بینند. براین
اساس، بسیاری از خانواده هایی که با همین ذهنیت شروع به زندگی در آپارتمان
ها می کنند برای خود و دیگران مشکل ساز می شوند و شاید به همین دلیل، بلند
صحبت کردن، زیاد کردن صدای رادیو و تلویزیون یا گذاشتن کفش ها مقابل پاگرد
پله ها، حمل زباله بدون سطل در حالی که شیرابه های آن روی پله ها می ریزد،
برگزاری مهمانی های پر سر و صدا و… را در مشاعات ساختمان امری عادی می
دانند.
لازمه زندگی آپارتمان نشینی، ارتقای فرهنگ زندگی در این مکان
هاست و این درحالی است که عدم مطابقت زندگی ساکنان مجتمع ها با این فرهنگ
باعث بروز مشکلات متعددی می شود که بخشی از آن مشاجراتی است که گاه مابین
ساکنان یک مجتمع رخ می دهد و در نهایت به مخدوش شدن حقوق همسایگی منجر می
شود.
● آپارتمان نشین ها؛ ناراضی
آپارتمان نشینی نتیجه رشد
جمعیت در نتیجه توسعه شهرنشینی است و به دلیل گران شدن قیمت زمین و برای
جلوگیری از توسعه سطحی شهرها به اجبار برای پاسخگویی به نیاز جامعه توسعه
ارتفاعی مدنظر قرار گرفته و برای این که حقوق مدنی و روابط اجتماعی ساکنان
این ساختمان ها رعایت شود لازم است که قوانین و مقررات زندگی در چنین مکان
هایی نیز مورد توجه قرار گیرد.
نظرسنجی ها نشان می دهد 39درصد مردم
سر و صدا و رفت و آمد زیاد، 27 درصد محدودیت فضا، 13درصد عدم تفاهم فکری با
همسایگان، 12درصد نداشتن فضای تفریح و 27 درصد مزاحمت همسایگان را از
معایب آپارتمان نشینی می دانند
نظرسنجی ها نشان می دهد 55 درصد آپارتمان نشین ها از زندگی آپارتمان نشینی خود احساس نارضایتی دارند.
همچنین
25 درصد آپارتمان نشین ها مخالف زندگی آپارتمان نشینی بودند، 38 درصد مردم
آپارتمان نشینی را سازگار با فرهنگ ایرانی دانسته اند، 18 درصد ابراز بی
تفاوتی و 15 درصد نیز ابراز رضایت کرده اند.
براساس این نظرسنجی
39درصد از پاسخگویان، سر و صدا و رفت و آمد زیاد در طبقات، 27 درصد محدودیت
فضا و عدم استقلال، 13درصد عدم تفاهم فکری و سلیقه ای ساکنان با هم،
12درصد نداشتن فضای تفریح و بازی و
27 درصد دخالت و مزاحمت همسایگان را از معایب و مشکلات آپارتمان نشینی عنوان کردند.
نتیجه
این نظرسنجی این بوده است که به لحاظ قرار گرفتن در دوران گذار، هنوز
امکان دستیابی به فرهنگ مشخص و روشنی در زمینه آپارتمان نشینی در میان
شهروندان کشورمان شکل نگرفته است.
● شهرداری ها و آموزش های شهروندی
این
که چرا رعایت قوانین و مقررات آپارتمان نشینی از سوی برخی ساکنان آنچنان
که باید رعایت نمی شود، می تواند دلایل متفاوتی داشته باشد، اما شاید مهم
ترین دلیلش این باشد که ساکنان یک آپارتمان آموزش های لازم درخصوص قوانین و
مقررات آپارتمانی را فرا نگرفته اند و در اصل حدود وظایف خود و حقوق
همسایگان را نمی دانند و از سوی دیگر، الزامات اجرایی قوانین آپارتمان
نشینی هم چندان جدی نیست و در واقع تاکنون در کمتر مواردی شهروندی به دلیل
عدم رعایت فرهنگ آپارتمان نشینی بر اساس قانون مورد بازخواست قرار گرفته
است.
هرچند اعضای هیات مدیره مجتمع های مسکونی می توانند برای آگاه
سازی ساکنان آپارتمان ها از قوانین سکونت جمعی با برگزاری نشست های مشترک
ماهانه میان اهالی ساختمان همسایگان را برای رعایت هرچه بیشتر قوانین
آپارتمان نشینی و حقوق سایر همسایگان توجیه کنند، اما این موجب نمی شود نقش
سایر دستگاه های خدماتی و اجتماعی شهر در این میان نادیده گرفته شود.
شهرداری
ها به عنوان نهاد خدماتی ـ اجتماعی موظفند با توزیع بروشور های آموزشی یا
برگزاری نشست هایی در فرهنگسراها، خانه های محله و… با حضور شهروندان ساکن
محلات، در جهت ارتقای سطح آگاهی شهروندان پیرامون موضوع قوانین و فرهنگ
آپارتمان نشینی نقش مهمی ایفا کنند.
● چند نکته برای آپارتمان نشین ها
ساکنان
مجتمع های آپارتمانی موظفند برای احترام به اصل حسن همجواری، برخی بایدها و
نبایدها را رعایت کنند. هر چند این موارد در قانون پیش بینی نشده است، ولی
رعایت آنها توسط ساکنان یک مجتمع قطعا از بروز اختلاف ها و تنش ها میان
همسایگان جلوگیری خواهد کرد.
1 ـ ایجاد سر و صدای غیرمتعارف از ساعت
یک تا 4 بعدازظهر و 9 شب تا 9 صبح روز بعد ممنوع است. صدای رادیو،
تلویزیون و دیگر وسایل پخش موسیقی نیز در ساعت فوق فقط داخل آپارتمان محل
استقرار آنها قابل شنیدن باشد.
2 ـ هرکاری بخصوص کارهای ساختمانی که
ایجاد صدای ناهنجار می کند باید با هماهنگی مدیریت ساختمان فقط ساعت 30/8
تا 30/13 و همچنین 30/15 تا 30/18 روزهای غیر تعطیل انجام پذیرد.
3 ـ
پارکت های چوبی و کفپوش های پلاستیکی را فقط می توان پولیش کرد و نباید
آنها را با سنگ یا سرامیک و دیگر پوشش هایی که صدا را تشدید می کنند، تعویض
کرد.
4 ـ در مواردی که کف آپارتمان سنگ، سرامیک یا چوب باشد و راه
رفتن و کشیدن اجسام روی آنها در طبقه پایین صداهای ناهنجار ایجاد کند،
توصیه می شود حداقل 75 درصد با قالی یا موکت پوشانده شود.
5 ـ کف
سایی سنگ قسمت های اختصاصی باید با اجازه کتبی مالک و مدیریت ساختمان انجام
شود، تمام مواد حاصله از کف سایی باید بسرعت جمع شود و در محل مناسبی در
خارج از ساختمان دفع گردد. مدیران ساختمان باید توجه کند ریختن مواد اسیدی
حاصل از کف سایی به داخل فاضلاب ساختمان موجب گرفتگی و فرسایش لوله های
فاضلاب می شود همچنین نفوذ این مواد به سطح زیرین سنگ باعث خوردگی لوله های
مستقر در کف و ترکیدگی بخصوص در محل اتصالات می شود. بنابراین توصیه می
شود هنگام کف سایی و پس از اتمام آن، سقف طبقه پایین بازرسی شود.
ساکنان هر واحد مسوول جبران خسارت وارد شده براثر گرفتگی لوله های فاضلاب، سررفتن آب وان یا سینک هستند.
6 ـ هرگونه تغییر در نما، در یا بالکن های اختصاصی ممنوع است مگر با توافق اکثریت مالکان.
7 ـ تعمیرات و تغییرات داخلی و خارجی که موجب صدمه به اسکلت ساختمان می شود به هیچ وجه مجاز نیست.
8
ـ سایر تعمیرات و تغییرات داخلی آپارتمان ها و بخش های اختصاصی مانند
انبار باید با اجازه کتبی مالک و تایید مدیریت ساختمان در حد معقول انجام
شود.